Van verdriet naar veerkracht: José’s verhaal over de rouwgroep van SMWO
José is 69 jaar oud en woont in Goes. Haar leven veranderde ingrijpend toen ze haar man verloor aan een agressieve vorm van alvleesklierkanker. Een overweldigende periode die heel onwerkelijk voelde. “Toen mijn man na een heel kort ziekbed overleed, ontdekte ik hoe ziek je je kunt voelen van verdriet. Ik ervoer voor het eerst in mijn leven hoe hartpijn voelt. Het was niet gemakkelijk dat gevoel los te laten, en ik besefte dat ik eigenlijk ondersteuning nodig had,” vertelt José. Die stap bleek dichterbij dan José dacht, maar daar was wel moed voor nodig.
“De eerste stap is moeilijk, maar levert uiteindelijk veel op.”
De dochter van José wees op de rouwgroep van SMWO. “In eerste instantie twijfelde ik of het iets voor mij was en wat ik ervan kon verwachten. Ik ging aan alles twijfelen: ‘Is dit wel wat voor mij?’,” vertelt ze. De eerste bijeenkomst ervoer José dan ook als erg spannend. “Ik vond het moeilijk om ergens naartoe te gaan – het voelde alsof iedereen naar me keek omdat ik alleen was.
Veel ogen zijn dan toch op je gericht,” vertelt José. Toch besloot ze, aangemoedigd door haar dochter, om door te zetten. ‘Geef het een kans,’ zei ze, en achteraf is ze haar dochter daar erg dankbaar voor.
“Na de tweede bijeenkomst voelde ik voorzichtig een opening,” glimlacht ze. “De gesprekken van andere deelnemers aan de rouwgroep maakten indruk op mij. Ik zag in dat de rouwgroep veel meer was dan koffiedrinken.”
De ondersteuning van SMWO
De begeleiding van de professionals bij SMWO bleek van grote waarde. “Mariette, die de rouwgroep leidt, is een ontzettend fijne vrouw. Ze heeft oog voor alles, voelt iedereen goed aan en ziet wat er speelt. Niks is verplicht, en dat maakte het voor mij makkelijker om mijn persoonlijke verhaal te delen met de groep,” benadrukt José.
Naast de emotionele ondersteuning boden de bijeenkomsten meer dan alleen gesprekken, vindt José: “Je krijgt ook praktische raad. Vaak kwamen vragen aan bod als: ‘Hoe ga je om met bankzaken als je partner overlijdt?’. Het is fijn om te weten dat je ook met zulke kwesties terecht kan, wanneer die er zouden zijn. Vaak zijn het ook onderwerpen waar ik niet eerder bij stil had gestaan, maar die hulp blijkt ontzettend waardevol. Wat ik daar leer, deel ik ook met mijn omgeving."
Rol van de groep
Het contact met de andere deelnemers hielp José enorm. “Het delen van verhalen zorgde dat ik mijzelf minder alleen voelde. Het was een opluchting om te merken dat anderen begrepen wat ik doormaakte en altijd met begrip reageerden,” vertelt José. Het durven ‘nee’ zeggen was voor José ook belangrijk geworden om mee om te gaan. “Tijdens de bijeenkomsten leerde ik dat het niet erg is om mijn grenzen aan te geven. Dit besprak ik ook met de begeleider, zij gaf mij tips over hoe ik dergelijke situaties kan aanpakken,” legt José uit. Ze geeft een voorbeeld over een vakantie die op de planning stond. “Bijvoorbeeld tijdens een geplande reis met een vriendin durfde ik nu te zeggen dat ik liever niet wilde gaan. Dit had ik zonder de ondersteuning uit de rouwgroep misschien nooit gedaan. Dankzij deze inzichten doe ik nu alleen nog dingen waar ik me goed bij voel.”
Voorzichtig weer genieten
Sinds de deelname aan de rouwgroep, voelt José zich elke keer weer sterker. Ze heeft geleerd haar verdriet beter een plek te geven. “Hoewel ik mijn man nog elke dag enorm mis, weet ik hoe belangrijk het is om zelf op pad te gaan,” vertelt José. “Dat inzicht heb ik mede gekregen door de verhalen van andere deelnemers over uitstapjes die zij maakten. In het begin vond ik dat weleens lastig om te horen. Toch hebben deze ervaringen mij gemotiveerd om ook weer dingen te ondernemen.”
José houdt van fietsen en besloot een fietsenrek te monteren op haar auto. “Ik ben met de fiets op mijn auto naar Brabant gereden om daar de natuur in te gaan. Terwijl ik over de weg reed en het zonnetje naar binnen scheen, voelde ik mij weer even gelukkig, iets wat ik al lang niet meer had ervaren. Dit was voor mij een enorme stap.”
Ervaringen delen
José deelt graag met de rouwgroep haar ervaring: “Na zo’n trip vertel ik trots aan de groep wat ik heb ondernomen en merk ik dat anderen zich hierin herkennen, terwijl ze oprecht luisteren. Dit geeft mij de bevestiging dat het heel goed is voor mij om weer leuke tripjes op te pakken én dat ik stapjes vooruit maak.”
Geef de rouwgroep een kans
José zou iedereen die met verlies van een dierbare te maken heeft, aanraden om deel te nemen aan een rouwgroep van SMWO. “Het contact met anderen, de steun van de begeleiders en de inzichten die je opdoet, maken een enorm verschil. Voor wie twijfelt: geeft het een kans en zoals ik twee kansen. Je hoeft het niet alleen te doen,” sluit José mooi af.